Παγκόσμια ημέρα αποταμίευσης.

 

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης στις 31 Οκτωβρίου ,  συζητάμε με τα παιδιά για τη σημασία της ημέρας αυτής.

Εξηγούμε  τι σημαίνει αυτή η λέξη, μιλάμε για την αξία της, για τους στόχους που βάζουμε όταν θέλουμε να αποκτήσουμε κάτι και φυσικά εξηγούμε στα παιδιά ότι αποταμιεύουμε μόνο ότι μας περισσεύει  και δεν στερούμαστε βασικά αγαθά .

Μάθαμε καινούριες λέξεις

Μάθαμε την παροιμία :

Φασούλι το φασούλι , γεμίζει το σακούλι.

Σε ένα σακουλάκι βάλαμε όλοι από ένα φασόλι και είδαμε πως γέμισε το σακούλι.

Διαβάσαμε το παραμύθι: Αν κάθε μέρα….

Αν κάθε μέρα φυτεύω ένα δέντρο τότε σε μερικά χρόνια θα έχω ένα δικό μου δάσος.
Το βιβλίο μιλάει για την αποτεμίευση από μια διαφορετκή ευρύτερη οπτική γιατί η αποταμίευση δεν είναι μόνο ο κουμπαράς των παιδιών που γεμίζει νομίσματα. Είναι μια ευκαιρία να ανακαλύψουν πως για να πετύχουν κάτι μεγάλο αρκεί να κάνουν κάθε μέρα κάτι μικρό να δοκιμάσουν να είναι συνεπή και να μάθουν να σκέφτονται αισιόδοξα το μέλλον.

Με την υπέροχη εικονογράφηση της Μυρτώς Δεληβοριά.

Και όπως μας λέει ο συγγραφέας του βιβλίου Αντώνης Παπαθεοδούλου   :

“H αποταμίευση δεν είναι μόνο νομίσματα που κάνουν γκλίνγκι γκλίνγκι σε κουμπαράδες. Είναι η δύναμη που μας δίνει ο χρόνος να κάνουμε πράγματα μεγάλα και σημαντικά για τον εαυτό μας και για τους άλλους!”

Και στο τέλος  το ζωγραφίσαμε :

Το δένδρο που έδινε.

Στα πλαίσια της φθινοπωρινής ενότητας διαβάσαμε και το παραμύθι :

¨Το δένδρο που έδινε¨.

Ένα παραμύθι για αυτούς που δίνουν χωρίς να περιμένουν ανταλλάγματα…

Ένα παραμύθι με έντονα συναισθήματα προσφοράς, γενναιοδωρίας, χαράς, λύπης και κυρίως ανιδιοτελούς αγάπης.

Μας δώθηκε η αφορμή να μιλήσουμε για τη φιλία, για την αγάπη για τα συναισθήματα που νιώθουμε όταν δίνουμε.

Τα παιδιά προβληματίστηκαν, συγκινήθηκαν με τη συμπεριφορά της μηλιάς και αποφάσισαν να είναι και οι ίδιοι πιο γενναιόδωροι με τους φίλους τους.

Φτιάξαμε τη δική μας μηλιά κόψαμε μήλα, κολήσαμε επάνω τους καρδούλες και τα τοποθετήσαμε στη μηλιά μας.

Δραματοποιήσαμε το παραμύθι:

Ήταν κάποτε μια μηλιά

που αγαπούσε πολύ ένα αγόρι.

Το αγαπούσε τόσο, που όλο έδινε κι έδινε.

Και όσο έδινε στο αγόρι  τόσο πιο ευτυχισμένη ένιωθε.

Το αγόρι όμως μεγάλωνε και ζητούσε όλο και περισσότερα.

Και το δέντρο έδινε όλο και περισσότερα, μέχρι που δεν του έμεινε τίποτα..

Απέμεινε ένα γέρικο κούτσουρο

Γνωρίσαμε τον κύκλο της ζωής του ανθρώπου και τον αποτυπώσαμε σε φύλλο εργασίας

Τα φύλλα δανειστήκαμε από το Πυθαγόρειο Νηπιαγωγείο.

Και ακούσαμε την υπέροχη ιστορία αγάπης που έγραψε ο Μάνος Χατζηδάκις!

Φτιάχνουμε μηλόπιτα.

 

Αφού μιλήσαμε για τα φρούτα και το σημαντικό ρόλο που παίζουν στη διατροφή μας, αποφασίσαμε να φτιάξουμε μηλόπιτα στο σχολείο μας.

Ζητήσαμε τη βοήθεια των γονιών για το ψήσιμο και τα υλικά και γίναμε μικροί ζαχαροπλάστες.

Διαβάσαμε τη συνταγή,

ρίξαμε τα υλικά με τη σειρά, τα ανακατέψαμε με το μίξερ όλοι από λίγο και έτοιμο το μίγμα.

Η μαμά του Βασίλη ανέλαβε να την ψήσει στο σπίτι της.

Στο τέλος της ημέρας γευτήκαμε μία πεντανόστιμη μηλόπιτα!!!!!!!

Και όπως  βλέπετε δεν έμεινε ψίχουλο.

Και δε ξεχνάμε:

 Ένα φρούτο την ημέρα

το γιατρό τον κάνει πέρα!!!!

Ακούσαμε και το τραγούδι :

Ο μάγειρας από το Μάριο Φραγκούλη και τον Ηλία Μαμαλάκη.

 

Ήρθε το Φθινόπωρο….

 

Με αφορμή τον πίνακα του Βαν Γκογκ: 

Φθινοπωρινό τοπίο με τέσσερα δένδρα,

ζητάμε από τα παιδιά να παρατηρήσουν  τον πίνακα ζωγραφικής.

Στη συνέχεια κάνουμε ενδεικτικές ερωτήσεις που θα βοηθήσουν τα παιδιά  να αναγνωρίσουν λεπτομέρειες του πίνακα.

Έτσι ξεκινάμε ένα σχέδιο εργασίας με στόχο να γνωρίσουν τα παιδιά τα βασικά χαρακτηριστικά της εποχής του Φθινοπώρου.

Ενδεικτικές δραστηριότητες για το Φθινόπωρο:

Εντοπίζουμε το Φθινόπωρο από τον πίνακα των εποχών.

Διαβάζουμε το ποίημα : το  Φθινόπωρο

Και το  δραματοποιούμε.

Κάνουμε μαγικές διαδρομές με κηρομπογιές και μαθαίνουμε τα χρώματα του φθινοπώρου.

Φτιάχνουμε φθινοπωρινά δενδράκια με τύπωμα από φελό.

Μιλάμε για τα φθινοπωρινά φρούτα. Τα αγγίζουμε, τα μυρίζουμε, τα γευόμαστε.

Ανασυνθέτουμε τη λέξη : ΜΗΛΟ

Κάνουμε μαθηματικά με καρύδια. (Βάζω στο  ποτηράκι τόσα καρύδια όσα λέει ο αριθμός)

Μαθαίνουμε τραγουδάκι για τη βροχή

Η βροχή, τίκι τίκι στάζει
και ποτίζει τα φυτά
μια δυναμώνει
και έπειτα ησυχάζει
και το τζάμι μου χτυπά

Η βροχή, τίκι τίκι στάζει
την ομπρέλα μου κρατώ
πέσε βροχούλα
τώρα δε με νοιάζει
με χαρά θα δροσιστώ!

Προβληματιζόμαστε τι πρέπει να φοράμε όταν βρέχει. Αντιστοιχίζουμε εικόνα με λέξη.

Μαθαίνουμε το γράμμα Ο. Βρίσκουμε και άλλες λεξούλες που αρχίζουν από Ο

Με μαγνητικά γράμματα σχηματίζουμε τη λέξη  ΟΜΠΡΕΛΑ

Φτιάχνουμε ομπρέλες ατομικές και ομαδικές.

Τέλος βγαίνουμε στην αυλή, μαζεύουμε σαλιγκάρια και παίζουμε παιχνίδια με στεφάνια.

Πίνακες αναφοράς

 

Έτοιμοι και οι σταθεροί πίνακες αναφοράς αναρτημένοι πλέον στην τάξη μας που είναι απαραίτητοι για τις καθημερινές ανάγκες του προγράμματος.

Πίνακας αναφοράς με τα ονόματα των παιδιών:

Τα παιδιά παίρνουν την καρτέλα με το όνομά τους και την τοποθετούν στον πίνακα: είμαι  σχολείο.

Τα παιδιά που απουσιάζουν μπαίνουν στον πίνακα: είμαι σπίτι.

Στο τέλος μετράμε τον αριθμό των παιδιών που είναι σχολείο (παρόντες) και τον αριθμό των παιδιών που είναι στο σπίτι (απόντες).

Πίνακας αναφοράς με τις  ημέρες της εβδομάδας

Τα παιδιά παίρνουν την κινητή καρτέλα από τον πίνακα και την  τοποθετούν στον συγκεντρωτικό πίνακα για την ημέρα, το μήνα και το χρόνο.

Πίνακας αναφοράς με τις εποχές

Τα  παιδιά γυρίζουν το βέλος στην αντίστοιχη εποχή.

Πίνακας αναφοράς με καιρικά φαινόμενα

Τα παιδιά τοποθετούν την κινητή καρτέλα στην αντίστοιχη εικόνα.

Όλοι αυτοί οι πίνακες προσφέρουν στα παιδιά πολλές ευκαιρίες για δραστηριότητες γραπτού λόγου αλλά και για μαθηματικές δραστηριότητες.